date

Ik ben aan het daten. Internetdaten dan nog. 

Maar ik was toch getrouwd? 

Oh ja, nog steeds, en alles nog prima in orde hoor. Het daten betreft een stel dames die ik ook via blogs en later wat beter via facebook leerde kennen, en die nu eens 'in real' zouden afspreken. Beetje eng toch, want zouden we tussen pot en pint evenveel te vertellen hebben als achter het anonieme computerscherm? En wat als het niet zou klikken? Als iedereen helemaal anders zou zijn in het echt? 

Wat mij betreft, viel het reuze mee. Het babbelen vlotte meer dan goed en enkelen van ons gingen zelfs nog even op café om nog iets te drinken.  Nu ja, met een stel mama's onder elkaar kan je je helemaal laten gaan in de kinder en andere praat, zonder dat het echt gaat vervelen.   Date geslaagd en voor herhaling vatbaar! 

En woensdag gaan manlief en ik nog eens uit. Hummeltje mag op school logeren, en wij profiteren! Wedden dat we meer dan eens de vraag gaan stellen hoe het Hummeltje zou vergaan? 

Sleutelhangers

Hoewel ik hou van dingen creëeren, prul en frul ik niet graag. Al helemaal niet nu mijn vingertoppen door de chemo permanent een verdoofd gevoel hebben. En dat laat zich ook zien in de afwerking van een en ander. Maar plots werd ik in de Wibra - of all places - aangetrokken door kleine letterkraaltjes, en een prullerig knutselidee ontsnapte uit mijn vermoeide brein. Sleutelhangers! 
Mijnheer Wibra moet hetzelfde gedacht hebben, want in het bewuste rek vond ik ook sluitingen en paarse ijzerdraad. Toen Hummeltje thuis ook nog strijkparels koos om zich vijf minuten mee bezig te houden, kreeg het idee helemaal vorm. Ik maakte een 'Floritte'-sleutelhanger - naar de naam van de cattery van een vriendin, lille hoap (mijn werknaampje), zusje (spreekt voor zich) en nog eentje met de namen van de kinderen van de buurvrouw.  Opdracht geslaagd en vervolg verzekerd. 

Water

Hummeltje houdt van water. Hummeltje houdt héél veel van water. Hij speelt  met niets liever dan met water. Dus bedachten we het volgende:

   

       

Als je doet waarvoor het bedoeld is, haal je water met de gieter (of je gebruikt het emmertje aan het lint) en je giet het water in de bovenste goot. Dan stroomt het water via trechtertjes naar een dakgoot met gaatjes, of het komt met een tussenstation in een slazwierder. Daar zitten - joepie!!! - ook gaatjes in, zodat je nat wordt als je eraan draait. Nog een grote emmer eronder om het water op te vangen, en je kan opnieuw beginnen. 

Moet ik erbij vertellen dat het maken en uittesten erg leuk was? Nog even wachten op de zon, en zoonlief kan aan de slag. 

update: we wachten helemaal niét op de zon:  

Kleine man wordt grote man.

Kleine man. Voor altijd kleine man. Al wordt ie groot. Zes jaar morgen. Zes! Zoals kleuter-af en misschien in september naar het eerste leerjaar. Niet meer te bedotten. Niet meer willig om zomaar elk kledingstuk of schoeisel aan te trekken. 

Zoals ook zelf bepalen welke taart er tijdens het feestje gegeten mocht worden (fruittaart met veel chocola en hagenslag aan de randen). Zingen mocht niet. Nee, te gênant. en dan duurde het ook te lang voor de kaarsjes aan mochten. Ik zeg duidelijk 'aan' - want dat mocht hij ook doen, de kaarsjes aansteken. Uitblazen is lang zo leuk niet. 

En (deels) kiezen wie er mee mocht vieren (broertje moést erbij!). Of dat hij een go-cart wilde (en kreeg, ons verwende nest). 

Zoals heel goed weten dat het grote-mensen-feestje speciaal voor hem was. En dat hij in het middelpunt van de belangstelling stond (op gedeelde plaats met de katten). 

Je kan je wel voorstellen dat hij gisteren genoot! 

Morgen is er een feestje in de klas. Hij gaat banaan-dolfijntjes op een zee van druiven uitdelen. En vriendin I. maakte een prachtig houten spel, als cadeau voor de klas. (Mama's en papa's die dit nu al zouden lezen ... niet verklappen hé). Hij gaat zo fier zijn! 

En dan volgende week nog een kinderfeestje. Tips voor activiteiten bij regenweer zijn trouwens welkom. Hummeltje is niet echt constructief in zijn spel, dus schattenjachten en fotozoektochten en gezelschapsspelletjes zijn uit den boze. En van de binnenspeeltuin, hou ik niet zoveel. Iemand een ander idee?

We hebben trouwens wel duidelijk moeten maken dat jongens van zes nog een papje mogen. En dat ze op de schoot mogen zitten, en knuffelen. En soms als een baby'tje naar bed worden gedragen. Dat vond hij geruststellend. 

De dag dat onweer gezellig was

Met zijn vieren aan tafel - zus is weer even op logé bij ons. Stortregen en hagel. Heel even hevige wind. Gerommel en licht, maar gelukkig niet té dictbij. Ik een beetje bang. ; veel minder dan anders. En ergens vond ik het zelfs gezellig. En zo zag ik dat regen en hagel ook wel mooi kunnen zijn.

(Hier geen wateroverlast, geen kelder en dus geen kelder vol water, geen schade ... ik heb dus makkelijk praten over de schoonheid van een storm...)